تغییر آستانه شنوایی اندازه‌گیری‌شده با ادیومتری با تون خالص بعد از شلیک گلوله در کارکنان نظامی بدون حفاظت شنوایی

  اهداف: آگاهی از شیوع و شدت ترومای آکوستیک و موارد پایدار آن و نیز شناخت عوامل زمینه‌ساز، نقش مهمی در تبیین برنامه‌های پیشگیرانه دارد . مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تغییر آستانه موقت و دایم شنوایی در بین گروهی از افسران نظامی در میدان تیر با استفاده از ادیومتری با تون خالص انجام شد.   روش‌ها: در این مطالعه همگروهی که در سال 1389 انجام شد، 40 نفر از نیروهای نظامی یکی از یگان‌های نظامی تهران به‌روش نمونه‌برداری تصادفی ساده انتخاب شدند. ادیومتری با تون خالص قبل و بلافاصله بعد از شلیک در میدان تیر و نیز یک هفته بعد برای نمونه‌ها انجام شد. تغییر آستانه شنوایی ( TS ) به‌طور مجزا و میانگین فرکانس‌های 3 تا 6 کیلوهرتز مقایسه شد. داده‌ها با روش‌های آماری توصیفی و آزمون مجذور کای و T زوجی به‌کمک نرم‌افزار SPSS 17 تحلیل شد.   یافته‌ها: پس از مواجهه با اصوات کوبه‌ای 28 نفر (70%) حداقل از یک علامت شنوایی شکایت داشتند که شایع‌ترین آنها وزوز گوش بود. 16 نفر (40%) نیز حداقل در یکی از فرکانس‌ها دچار افزایش TS شدند. در بررسی مجزای فرکانس‌ها، تفاوت TS فقط در فرکانس 4000 هرتز گوش راست معنی‌دار به‌دست آمد (0001/0= p ). یک هفته بعد از مواجهه، علایم بالینی و افت در شنوایی‌سنجی به‌ترتیب در 8 و 6 نفر باقی مانده بود.   نتیجه‌گیری: تغییرات موقت یا دایم آستانه شنوایی ناشی از اصوات کوبه‌ای با استفاده از ادیومتری با تون خالص قابل ردیابی است. پایش سلامت شنوایی نظامیان در دوره آموزش و استفاده از وسایل حفاظت فردی مناسب قویاً پیشنهاد می‌شود.